İSTANBUL

Seni görüyorum yine İstanbul ,
Gözlerimle kucaklar gibi , uzaktan .
Minare minare , ev ev ,
Yol , meydan .

Geliyor Boğaziçi 'nden doğru ,
Bir iskeleden kalkan vapurun sesi ,
Mavi sular üstünde yine
Bembeyaz Kızkulesi ,

Bir yanda , serin sabahlarla beraber ,
Doğduğum kıyılar : Beşiktaşım .
Baktıkça hep semt semt , yer yer ,
Beş yaşım , on beş yaşım , ah yirmi yaşım !

                  ...

...

Önümde , açık kollarıyla Boğaz ,
Çengelköy 'den aktarma Rumelihisarı .
İstanbul , İstanbulum benim ,
Kadıköy 'ü , Üsküdar 'ı ...

Gün olur , Köprü ortasında durur ,
Anarım , Adalarda çamların uykusunu ,
Gün olur , Beyoğlu 'nu özler içim ,
Koklamak isterim Tünel 'in kokusunu .







Bulut geçer üstünden ,
Gemi gelir yanaşır
Bir eski türküdür , kulağıma fısıldar :
"İçi dolu çamaşır ".
...
Bir daha görüyorum seni dünya gözüyle ,
Göğün hep üstümde , havan ciğerlerimdedir ,
Ey doğup yaşadığım yerde her taşını
Öpüp başıma koymak istediğim şehir !         
                                      ZİYA OSMAN SABA

Z. O. Saba 'nın kitaplarını okumadım . Ama orada burada rastladığım şiirlerini hep beğendim . Şarkı sözü gibi şiirleri de hatırlamam , hissettirdikleri kalır bende . İstanbul'u anlatan en güzel şiirlerden biri bu .
Senin bir İstanbul şiirin var mı Fu ?