KIZGIN AMCA

Bugün kapalı, soğuk, sıradan bir gün Fu . Harika bir gün :)  Günün ortasında canım dışarı çıkmak istedi. Kavak'a gideyim dedim. Durağa gideceğime doğrudan yürümeye başladım. Minibüse yolda istediğim yerden binerim dedim. Hafiiften de atıştırıyordu, iplemedim :)  Müzik bile dinlemedim, günün kendi müziği vardı.  Sarıyer'den yürüyerek çıktım. Havanın kokusu köy köydü. Bir tarafta yeşil bitkiler bir tarafta deniz olunca bayağı Karadeniz kokuyordu işte. Bizimkiler koca İstanbul'da boşuna seçmemişler Kavak'ı ! Tam askeriyenin ( gazinodan sonraki yer ,ortada...) başına varmıştım ki dönemeçte yaşlı, şişman bir adam göründü. Fu, beni görür görmez nefes aldı ve çoook yüksek sesle "Deli kadın ..." diye başladı. Benim ödüm koptu.  Bana hitap edeceğini anladığım an içimden ,hayııır, diye çığlık attım.  Ve o elindeki siyah naylon poşeti bana doğru sallayarak şöyle devam etti : " Kalktı Sarıyer'e gitti. Sonra da arayıp bluzum evde kaldı, getir diyor. " Öyle sesli,öyle kızgın bir o kadar da dertli ki beni bir gülme aldı. Ona "Siz de yola koyuldunuz.  " dedim. " Şerefsiz, altmış yıllık karım , boşayayım mı? " O konuşurken  sadece ilk başta duraksadık,  devamında ikimizde ilerledik . Birbirimizi geçerken soruyu sordu ben gülerek  "Boşamayın." dedim .  Amca yoluna ben yoluma ... Kavak'a kadar gülümsedim. Böyle bir diyalog orada olur mu? O anın sihrini anlatamam, amcanın kızgın dertli enerjisini... Bunu paylaşmak istedi, etrafta kimse yoktu, bana rastlayınca kusuverdi  :) Belki teyzeyle karşılaşınca o kadar bağırmamıştır  :) Türkiye İstanbul nokta.